disgrace
美 [dɪsˈɡreɪs]英 [dɪs'ɡreɪs]
- n.耻辱;丢脸;不光彩;令人感到羞耻的人(或事)
- v.使丢脸;使蒙受耻辱;使名誉扫地;使失势
- 网络屈辱;失宠;使失宠
第三人称单数:disgraces 现在分词:disgracing 过去式:disgraced

Adj.+n.
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28